WILISWEG

El Chorro e.o.

Maandag 7 mei 2018.

Bewolkt. Om tien uur lichte regen. Dat belet ons niet om een uurtje later op pad te gaan met als doel de Caminito del Rey. Een pad dat aan de rotswanden van een kloof is opgehangen. Hoewel je er niet meer overheen mag lopen gaan we toch kijken. En een bezoek aan de stad Antequera staat op het programma.
Opnieuw rijden we het achterland in maar nu meer oostelijker. Uitgestrekte vlakten worden afgewisseld door ruige bergen. Mooie rit door dit imposante landschap. En Herman kan zijn lol op met het bochtenwerk, want het slingert behoorlijk.
De kloof is nauwelijks te zien door alle begroeiing maar het bruggenpad hoog in de rotsen wel. Het moet een pad zijn van 3 km volgens ons reisgidsje. Het pad deed dienst als verbindingsweg voor de bewoners van de omliggende gehuchten.
Momenteel bestaan er plannen om de bouwvallige constructie te restaureren.
We toeren verder in de omgeving van El Chorro en zoeken een plek om iets te drinken.
In Bermejo bij restaurant Kontiki kunnen we koffie drinken en gaan daarna een weg op die wel heel erg slecht is. Heel smal en vol kuilen en bulten. Heel vervelend! Bij een verbreding zet Herman de wagen aan de kant en we besluiten terug te rijden om via een grote weg naar Antequera te gaan.
Maar eerst een foto. Wil ziet plotseling door de lens van haar camera een bergbeklimmer in beeld. Hij hangt aan de kale wand van een berg. Dan horen we verderop een stem en blijkt er nog een bergbeklimmer bezig te zijn. Zij durven!

<<

>>